Zulke blikken

Heeft die lenige vrouw met haar taal u gesnapt
of genaast
zij is op minuscule aarden laarzen
zij heeft haar fiets met bloeiende rozen
zij is in november, aarde
donker loopt de weg
vol onvoorspelbare
omstandigheden
navigeren zich bleke ochtendsloten
als ogentroostige vingers
als feiten door het maanloze, het meetkundige
teneinde u aan haar bestaan te wagen

in het blikveld
is het een passen en meten
zij is tussenin
zij is verderop
geraakt hijgend
ergens tussen rand en veld
van vallende taal hebt u zich omgedraaid
haar bloeiende schaduw de vorm bij het diep in november