Ik ben een loper
Gingen wij vol erin
dwars door de midden
braken.
In stukken
deze weg
dit holst van de nacht:
het aanslaan van honden
de brul van een motor
geknerps van grint
- het ritselen –
(brak)
deze staf de ruggen van onze handen
de bruggen van onze neuzen
in onze ogen het licht.
Drempel.
Gingen wij nooit meer
kunnen inhalen
wat wij hadden
stamelden vol door.
Elkaar
Niets
is als het was
onder onze huid
struikelt een Spaanse hond.
Hoe kunnen wij het karig
zeggen?
Ik ga lopen.
Ik ben een loper.
Ik ga lopen
Kon ik maar van de natuur
genieten, zeggen: kijk een roos,
ruik hoe water valt, zweet
zich ophoopt, tendinitis
en uitputting zich vrij
worstelen.
Kon ik maar een lied
zingen, een uit de Spaanse
burgeroorlog, bijvoorbeeld
de ballade van de XIe brigade
of Los Campesinos.
Of lachen.
Over ruwe dingen
naar de sterren:
ik ben een schelpdrager
vaar duizend jaar op heilige
dagen in stenen boten
naar hemelse deuren.
Of: wedijver om woonplaatsen
en geliefden, modder
tot mijn knieën voort
opdat ik verschalk.
De dood
in een luciferdoosje gestopt
(angst groeide over schaamte heen):
Welke muziek speel ik bij het afscheid?
Puerta del Perdón
Onze meest bronzen
glimlach aangezet:
wij bestaan voor zover
wij worden waargenomen
of als zij in liefde over ons
haperen
ons plat lopen
(je ziet de vrouw, denkt
je de man en het klopt).
Vingers over tot leven gegroeide
steen van onze heilige posten
verschrikkelijke moeite
over ons heen.
Zoals ook wij
wij ook ons best doen:
zijn wij wel goed afgehangen?
Scheefgetrokken
haar lichaam
over onze drempel gekropen.
Ten teken:
je kon het vergeefsheid ruiken
liefde horen knagen
het roepen om licht en om lucht
om bestaan.
vrijdag 26 februari 2010
Amor fati
God natuur
Ergens moet je zijn, God, een landschap
of voor mijn part woestenij, mijn oog krult om
van zoeken, ze zeggen dat ik stom onder bruggetjes
dat jij die zondvloed stuurde, je had tenslotte
niet om mij gevraagd en ook niet om natuur te worden
mij achter al je ribben op te bergen
evenmin, wel glansde je van effect en verlangen en honger
naar mij.
Ik was gewond, lag, bloedde een poosje en stond
weer op, het verder vechten kreeg een aard, ik wilde jou
wel eens bekijken in je wording, je bent
geen reden om iets anders, geen afdruk
op mijn ziel, geen steen die omvalt
in boven eeuwige rust, geen omgewaaide boom
als ik niet kijk.
Je komt er niet mee weg, God, met mij,
hangend aan het hart van het tekort.
God tijd
Ergens moet je zijn, God, het oog
van de storm waar het rustig is, geen plastic look,
ze zeggen dat ik als een zombie dat jij die vleugels
van mijn woorden stal. Je zag in mij misschien
verloren tijd of slechts een Volvo (480) total loss gereden,
een open achterklep de sleutel er nog in, dwars door
de nacht, daar had je niet op zitten wachten
schat ik zo en op die sportcoupé
van Jaguar (xjs v12 British Green!)
al evenmin (de accu trok in een klap leeg).
Je schudt je godenhoofd,
de wereld beeft.
De nacht verkleurt naar donkerblauw,
ik denk: bereid je voor op deze kus,
is het voorbij en deed je niets.
God is ontsnapt, dacht ik, tijd is voor en achter
tijd en alles wat daaraan ontkomt, is huge. Daar moet ik zijn,
daar zindertrilt, daar ritselt het, geen tijd,
daar moet ik tussen zijn,
en waar jij onder, ik slechts boven was.
God liefde
Ergens moet je zijn, God, een lust voor het oor
waar twee nachtegalen kwinkeleren, roestrood de staarten,
door Jac. P. Thijsse zelf nog koningen genoemd,
geen valse noot, gebroken lied, veel noten op jouw zang,
ze zeggen dat ik als straatliefdegras niet bij je weg
te wieden was, dat gratis niet goed is,
behalve echte liefde dan en dat jij liefde
bent, mij los, mij vallen liet (een plakker ben je
zeker niet).
Een daad van liefde, knikt je godenhoofd, een scheur
loopt vol van toen en toen en wat nu straks en jij
er middenin als o.t.t. van alle kanten open,
geen luchtafweergeschut voorhanden
tegen dit precisiebombardement.
God grijnst, dacht ik, zie ik het goed? Als liefde loslaat
als het korstje van een wond of als een Fokker Friendship
onze aarde, waar blijf ík dan met al mijn
overcapaciteit?
God is de liefde al voorbij (ik zag het goed), maar na
de liefde gaat verlangen nog een tijdje door, het stilstaan
in de vlucht veroorzaakt onbalans, het missen
heeft een lange remweg nodig, een niet te krappe
landingsbaan.
God dood
Ergens moet je zijn, God, een stapel moedervellen
of wat mij betreft een nieuw gedicht dat zich maar
niet voltrekken laat, mijn hart bloedt in mijn hand,
mijn zoeken in mijn keel, ze zeggen dat de interactie
tussen jou en mij een ruis vertoont, een kromme
is, een odyssee van energie die zich verdunt,
dat jij mijn lichaam rustig richting sloop
begon te sturen, het hoefde allemaal van jou
niet zo en die druppels verse tekst
die uit mijn schrijfstift lekten, vond je eigenlijk
maar niks.
Je oog dat alles ziet, is ongeduldig, God.
Verbouw de plek waarheen betekenis gevlucht,
vergraaf de sokkenla, vouw stapels t-shirts op
en op, verpluk een overhemd van Calvin Klein,
ik trek het jasje aan van Hugo Boss, waarin mijn hoofd
toen jij mij ving, geur in mijn neus, smaak
in mijn mond, waarmee ik schrijf.
Houd van je lot.
God is de dood en eet het leven en daarna eet het leven
dood. God hoopt dat vlinders hoger vliegen, trok
de dood jouw kleren aan.
Ergens moet je zijn, God, een landschap
of voor mijn part woestenij, mijn oog krult om
van zoeken, ze zeggen dat ik stom onder bruggetjes
dat jij die zondvloed stuurde, je had tenslotte
niet om mij gevraagd en ook niet om natuur te worden
mij achter al je ribben op te bergen
evenmin, wel glansde je van effect en verlangen en honger
naar mij.
Ik was gewond, lag, bloedde een poosje en stond
weer op, het verder vechten kreeg een aard, ik wilde jou
wel eens bekijken in je wording, je bent
geen reden om iets anders, geen afdruk
op mijn ziel, geen steen die omvalt
in boven eeuwige rust, geen omgewaaide boom
als ik niet kijk.
Je komt er niet mee weg, God, met mij,
hangend aan het hart van het tekort.
God tijd
Ergens moet je zijn, God, het oog
van de storm waar het rustig is, geen plastic look,
ze zeggen dat ik als een zombie dat jij die vleugels
van mijn woorden stal. Je zag in mij misschien
verloren tijd of slechts een Volvo (480) total loss gereden,
een open achterklep de sleutel er nog in, dwars door
de nacht, daar had je niet op zitten wachten
schat ik zo en op die sportcoupé
van Jaguar (xjs v12 British Green!)
al evenmin (de accu trok in een klap leeg).
Je schudt je godenhoofd,
de wereld beeft.
De nacht verkleurt naar donkerblauw,
ik denk: bereid je voor op deze kus,
is het voorbij en deed je niets.
God is ontsnapt, dacht ik, tijd is voor en achter
tijd en alles wat daaraan ontkomt, is huge. Daar moet ik zijn,
daar zindertrilt, daar ritselt het, geen tijd,
daar moet ik tussen zijn,
en waar jij onder, ik slechts boven was.
God liefde
Ergens moet je zijn, God, een lust voor het oor
waar twee nachtegalen kwinkeleren, roestrood de staarten,
door Jac. P. Thijsse zelf nog koningen genoemd,
geen valse noot, gebroken lied, veel noten op jouw zang,
ze zeggen dat ik als straatliefdegras niet bij je weg
te wieden was, dat gratis niet goed is,
behalve echte liefde dan en dat jij liefde
bent, mij los, mij vallen liet (een plakker ben je
zeker niet).
Een daad van liefde, knikt je godenhoofd, een scheur
loopt vol van toen en toen en wat nu straks en jij
er middenin als o.t.t. van alle kanten open,
geen luchtafweergeschut voorhanden
tegen dit precisiebombardement.
God grijnst, dacht ik, zie ik het goed? Als liefde loslaat
als het korstje van een wond of als een Fokker Friendship
onze aarde, waar blijf ík dan met al mijn
overcapaciteit?
God is de liefde al voorbij (ik zag het goed), maar na
de liefde gaat verlangen nog een tijdje door, het stilstaan
in de vlucht veroorzaakt onbalans, het missen
heeft een lange remweg nodig, een niet te krappe
landingsbaan.
God dood
Ergens moet je zijn, God, een stapel moedervellen
of wat mij betreft een nieuw gedicht dat zich maar
niet voltrekken laat, mijn hart bloedt in mijn hand,
mijn zoeken in mijn keel, ze zeggen dat de interactie
tussen jou en mij een ruis vertoont, een kromme
is, een odyssee van energie die zich verdunt,
dat jij mijn lichaam rustig richting sloop
begon te sturen, het hoefde allemaal van jou
niet zo en die druppels verse tekst
die uit mijn schrijfstift lekten, vond je eigenlijk
maar niks.
Je oog dat alles ziet, is ongeduldig, God.
Verbouw de plek waarheen betekenis gevlucht,
vergraaf de sokkenla, vouw stapels t-shirts op
en op, verpluk een overhemd van Calvin Klein,
ik trek het jasje aan van Hugo Boss, waarin mijn hoofd
toen jij mij ving, geur in mijn neus, smaak
in mijn mond, waarmee ik schrijf.
Houd van je lot.
God is de dood en eet het leven en daarna eet het leven
dood. God hoopt dat vlinders hoger vliegen, trok
de dood jouw kleren aan.
dinsdag 23 februari 2010
Orgelpijpen kerkorgel Zuurdijk adopteren
Inschrijvers worden beloond met vermelding van hun naam op een oorkonde, die ingelijst achter glas op de achterwand van het orgel komt. Eeuwige roem!
Hieronder een overzicht van de pijpen, die de klank van het Rohlfingorgel van Zuurdijk uniek maken:
Orgelpijpen van het Rohlfingorgel te Zuurdijk ter adoptie van 46 cent tot 200 euro, totaal € 17.237,97
Bourdon 16'. Grote pijpen, zware klank. Zorgt voor de bas.
54 stuks, lengte varieert van 250 cm tot 25 cm. De grootste 36 van hout, de rest van lood/tin.
Het duurste register. Van groot 200 euro, tot klein, de kleinste kost 41 euro, totaal € 6.507.--
Prestant 8'. Dat zijn voor een deel de pijpen in het front. Zorgt voor stevigheid.
54 stuks, lengte varieert van 250 cm tot 25 cm. De grootste 8 van hout, dan 22 van zink, de 24 kleinste van tin/lood.
Het belangrijkste register. Van groot 100 euro, tot klein, de kleinste kost 20,50 euro, totaal € 3.253,50
Viola di Gamba 8'. Als Prestant, maar de pijpen hebben een kleinere doorsnee. Klinkt strijkend, als een sterke Cello.
54 stuks, lengte varieert van 250 cm tot 25 cm. De grootste 30 van zink, de rest van tin/lood.
Het register dat de klank scherpstelt. Vanaf 80 euro, de kleinste kost 13.75 euro, totaal ? 2.531,25
Aeoline 8'. Als Gamba, maar de pijpen hebben een kleinere doorsnee. Een milde variant van de Viola di Gamba.
54 stuks, lengte varieert van 250 cm tot 25 cm. De grootste 30 van zink, de rest van tin/lood.
Het register dat de klank edel maakt. Vanaf 60 euro, de kleinste kost 7 euro, totaal € 1.809.--
Vox Celeste 8'. Als Aeoline, maar iets ontstemd ten opzichte van de Aeoline. Dat levert een zwevende klank op.
42 stuks, lengte varieert van 125 cm tot 25 cm. De grootste 18 van zink, de rest van tin/lood.
Het register dat de Aeoline helpt. Vanaf 45 euro, de kleinste kost 14,25 euro, totaal € 1.244,25
Zacht Gedekt 8'. Houten pijpen als in de Bourdon. Klinkt als een grote blokfluit. Zorgt voor basis.
54 stuks, lengte varieert van 125 cm tot 15 cm. De grootste 24 van hout, de rest van lood/tin.
Het register dat zorgt voor stevigheid. Vanaf 30 euro, de kleinste kost 3,50 euro, totaal € 904,50
Oktaaf 4'. Als Prestant, maar klinkt een octaaf hoger (vandaar de naam). Zorgt voor helderheid.
54 stuks, lengte varieert van 125 cm tot 15 cm. De grootste 18 van zink, de rest van tin/lood.
Het 'kind' van de Prestant. Vanaf 25 euro, de kleinste kost 1,15 euro, totaal € 706.05
Woudfluit 2'. Een heldere, hoog klinkende fluit (nog weer een octaaf hoger dan de Oktaaf 4').
54 stuks, lengte varieert van 70 cm tot 10 cm. De grootste 18 van zink, de rest van tin/lood.
De vrolijke stem van Zuurdijk. Iets voor de kleintjes. Vanaf 10 euro, de kleinste kost 0,30 euro, totaal € 282,42
Voor nadere informatie welke orgelpijpen nog te adopteren zijn kunt u contact opnemen met Annette Broekhuizen
tel.: 0595 - 571913, e-mail:annette.y.broekhuizen@xs4all.nl
Abonneren op:
Posts (Atom)
